Çince alfabe demek, aslında harflerle kurulmuş hecelerden oluşan bir yapı demektir. Türkçe'deki alfabeden çok uzak bir görünüş sergiler. Çince'nin zor öğrenilen bir dil olarak algılanması da tam da bu sebepten ileri gelmektedir. Harflerle kurulan heceler ve tonlamalar, bizim en iyi öğrenmemiz gereken konudur. Çince öğrenmek isteyenlerin bu dersi çok iyi anlaması gerekir. Kısacası Çince alfabe, hecelerden oluşur.
Mandarin, Çin'in en çok konuşulan lehçesidir. Mandarin lehçesi aynı zamanda Tayvan ve Çin'in resmi dilidir. Pinyin ise Çince karakterlerin Latin alfabesiyle yazılış ve okunuşlarıdır.
Mandarin Çincesinde bir hece üç bölümden oluşur: Ünsüz harf, ünlü harf ve tonlama... Mesela "mǎ" (马 , at) hecesi, m ünsüz harfi, a ünlü harfi ve tonlardan 3. ton ile kurulmuştur.
Heceler her zaman ünsüz harfle başlamazlar. Mesela, "é" (蛾 , güve) kelimesi bir ünlü harf ve yükselen ton "2. ton" ile kurulmuştur. Bazen hecelere ton işareti konulmaz. Bu ton çeşidine de nötr ton (5. ton) denir. Mesela "ma" (吗 , soru cümlesinde kullanılır) kelimesi veya "men" (们 , çoğul eki) kelimesi gibi.
Modern Çince'de toplam 21 ünsüz, 38 ünlü harf vardır. Şimdi de ünlü ve ünsüz harfleri öğrenelim:
Ünsüz Harfler: b, p, m, f, d, t, n, l, g, k, h, j, q, x, z, c, s, zh, ch, sh, r...
Ünlü Harfler: a, o, e, i, u, ü, ai, ei, ao, ou, an, en, ang, eng, ong, ia, ie, iao, iou (-iu ), ian, in, iang, ing, iong, üe, üan, ün, er, ua, uo, uai, uei (ui), uan, uen (un), uang, ueng...
Not: Eğer j, g, x gibi ünsüz harflerden sonra "u" ünlü harf geliyorsa u harfini "ü" şeklinde okuruz...
i, u, ü harfleri bağımsız bir hece oluşturabilirler. Ancak yazılırken yi, wu, yu olarak yazılır...
